Nie taki wilk straszny, jak go malują?

Wilk jaki jest – każdy wie. Doskonale znamy go z bajek, filmów dokumentalnych i mrożących krew w żyłach opowieści. Straszy się nim dzieci i dorosłych. Jest niebezpieczny i żądny krwi. Nie boi się nikogo i niczego. Ale czy to wszystko prawda? Czy w dzisiejszym świecie da się odczarować to piękne zwierzę? Jaki naprawdę jest wilk?

Wilk szary (Canis lupus) – gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych. Zamieszkuje lasy, równiny, tereny bagienne a także góry Eurazji i Ameryki Północnej. Stada liczą do 20 osobników. Ich pożywienie stanowią głównie jelenie, sarny, dziki. Mogą polować także na mniejsze zwierzęta, w tym ryby.

W Polsce wilk znajduje się pod ścisłą ochroną.

Czy wilk boi się człowieka?

Zdrowy wilk boi się człowieka – jest płochliwy, ostrożny i unika bezpośredniego kontaktu. Ale wilki mają różne charaktery. Niektóre osobniki są lękliwe, inne bardziej ciekawskie. Podczas przypadkowego spotkania nie zawsze od razu ruszają do ucieczki, co może być błędnie interpretowane jako przejaw choroby zwierzęcia lub chęć ataku. Nie jest to objaw agresji, a raczej brak doświadczenia i czysta ciekawość.

Co możesz zrobić, gdy spotkasz wilka?

Ze względu na coraz większą populację wilków w Polsce (3770 osobników w 2021 roku wg GUS) wzrasta szansa na ich spotkanie. Gdy dopisze ci szczęście, możesz zobaczyć grupę wilków polującą na dziką zwierzynę, osobniki przebiegające przez jezdnię, czy młode, pojedyncze wilki, szukające nowych terenów do osiedlenia się po opuszczeniu stada.

Zwłaszcza te ostatnie można najczęściej napotkać na swojej drodze – często stają i przyglądają się zaciekawione. To naturalne, wilki mają słaby wzrok i kiepsko widzą w dzień. Żeby skłonić wilka do ucieczki, często wystarczy pomachać rękami lub głośniej krzyknąć. Jednak najczęściej takie działanie nawet nie jest potrzebne – jak tylko zwierzę zorientuje się, że w pobliżu jest człowiek, samo odchodzi.

Czy hybrydy wilków są niebezpieczne?

Wilki mogą krzyżować się z psami. Najczęściej dochodzi do połączenia samca psa z samicą wilka.

Zachowanie hybryd kształtuje się w pierwszych miesiącach życia. Szczenięta uczą się od swojej matki wilczycy, więc od początku zachowują się i reagują na otoczenie jak wilki. W związku z tym, krzyżówki wilków i psów nie są bardziej niebezpieczne dla człowieka. Jednak w środowisku naturalnym bardzo rzadko dochodzi do takich połączeń.

Ataki wilków na ludzi

Wilk zawsze wzbudzał w ludziach lęk. To dzikie zwierzę, które będzie się bronić, gdy poczuje się zagrożone. 

Jednak w Polsce od zakończenia II Wojny Światowej, do momentu objęcia wilka ochroną w 1998 roku, nie odnotowano przypadków ataków zdrowych wilków na ludzi. 

Patrząc z drugiej strony, rocznie z powodu nielegalnego odstrzału ginie około 150 wilków. Według danych przytaczanych przez naukowców, w sześciu na siedem przypadków, w których osoba została skazana za zabicie wilka, sprawcą był myśliwy.

Jak zapobiegać atakom wilka?

Obecnie trwa nagonka na wilki. Nie bez powodu. Zwierzęta te coraz śmielej wchodzą na tereny zajęte przez ludzi i zabijają: owce, konie, młode bydło. Coraz częściej ofiarami padają również psy. 

Żeby dopaść jelenia czy sarnę, wilk musi się trochę postarać. W przeciwieństwie do zabicia krowy czy owcy – ogrodzenia na których przebywają zwierzęta gospodarskie często są niskie i słabej jakości (wilk potrafi wysoko skakać i głęboko się podkopać). Psy natomiast często przebywają na nieogrodzonych posesjach, nierzadko na łańcuchu. 

Nic dziwnego, że zwierzęta hodowlane są dla wilka łatwym łupem. Psy natomiast uważane są przez wilki za swoją konkurencję, którą należy wyeliminować.

Najłatwiejszym sposobem na zapobieganie atakom wilków, jest odpowiednie zabezpieczanie zwierząt hodowlanych. Zwierzęta gospodarskie należy wyprowadzać na dobrze ogrodzone tereny, a na noc zamykać je w budynkach dla nich przeznaczonych.

Psy należy trzymać na zamkniętych posesjach. W żadnym wypadku nie powinno się przypinać psa do łańcucha – w starciu z wilkiem nie będzie miał najmniejszych szans.

Gdzie zgłosić atak wilków?

Szkody wyrządzone przez wilki należy zgłaszać do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (RDOŚ). Wyłącznie pracownik RDOŚ może stwierdzić, czy sprawcą był wilk.

Jeśli zostanie to potwierdzone, osobie poszkodowanej może przysługiwać odszkodowanie finansowane przez Skarb Państwa.

A może się polubimy?

Wilki od wieków uważane są za bezwzględne bestie. Każde dziecko zna bajkę o Czerwonym Kapturku, który chce pożreć dziewczynkę i jej babcię. Media wywołują panikę, gdy wilk zabije niedopilnowanego psa na łańcuchu, a myśliwi twierdzą, że w lesie nie ma już zwierzyny łownej. 

Tak naprawdę wilki nie są dla nas zagrożeniem i odgrywają bardzo ważną rolę w ekosystemie. Przede wszystkim ograniczają populację dużych leśnych ssaków (saren, dzików), tym samym przyczyniając się do ochrony upraw.

Wilki to zwierzęta bardzo rodzinne, uczuciowe i wierne. Nierzadko łączą się w pary na całe życie, poświęcają się dla swojego partnera czy potomstwa. Są inteligentne i w przeciwieństwie do człowieka, nie zabijają dla przyjemności. Są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania fauny i flory. 

Niestety społeczeństwo ma jeszcze bardzo małą wiedzę na temat tych pięknych zwierząt. Miejmy nadzieję, że prawdziwe i rzetelne informacje dotyczące wilków dotrą do jak największej liczby ludzi, zanim wilk przestanie być gatunkiem chronionym i będzie można legalnie go zabijać. 

Źródła:

https://www.polskiwilk.org.pl

https://www.gov.pl/web/rdos-warszawa/o-wilku-slow-kilka

https://www.wwf.pl/zagrozone-gatunki/wilk

https://petycja.pracownia.org.pl/petycja/europo-nie-patrz-wilkiem-na-wilka

https://www.teraz-srodowisko.pl/aktualnosci/Krajowa-Rada-Izb-Rolniczych-odstrzal-wilk-gatunki-chronione-13482.html

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Wilk_szary